Vatikan Şehri’nde bulunan Roma’daki görkemli giyimli resmi muhafızlar hakkında neredeyse hepimiz hemen hemen bilgi sahibiyiz. Mavi, kırmızı, turuncu ve sarı renkli gösterişli kıyafetleri, zırhları ve halberdleri geçmişten günümüze kadar gelmiş bir hatıradır. İsviçre Muhafızları olarak bilinen bu muhafızlar, modern tarih boyunca Papalık mikrodevletinin bir parçası olmuşlardır. Peki, bu İsviçre Muhafızları başlangıçta nereden gelmiş ve Vatikan’da neden bu kadar kalıcı bir varlık olmayı başarmışlardır?

16. yüzyıl İtalya, çok farklı bir yerdi.

İsviçre Muhafızı’nın kökenleri, 16. yüzyılın başlarına kadar dayanır. Hatırlanması önemlidir ki beş ya da altı yüz yıl önce, Papa’nın doğrudan yönettiği topraklar, Roma’daki Aziz Petrus Bazilikası’nın etrafındaki küçük bölgeden çok daha fazlasını kapsıyordu. O dönemde Papalık Devleti, Orta İtalya’nın tamamına ve Floransa Cumhuriyeti, Ferrara Dükalığı ve Mantua Dükalığı gibi bölgelere kadar uzanıyordu. Bu bölge, 15. ve 16. yüzyıllarda İtalya yarımadasındaki yaklaşık iki düzine devletin birbirleriyle sürekli olarak düşük seviyeli çatışma içinde olduğu dönemde dalgalanıyordu. Üstelik, 1494 yılından itibaren İtalya yarımadası, güneyde Sicilya ve Napoli’yi kontrol eden İspanya ile kuzeyde Milano Dükalığı ve diğer bölgelerde etkisi olan Fransa arasında siyasi üstünlük için büyük bir savaşın etkisindeydi. Bu İtalyan Savaşları, 1494 ile 1559 yılları arasında aşağı yukarı altmış yıl boyunca sürdü. Bu acımasız iç savaşın sonucunda, İtalyan devletlerinin her biri kendilerini korumak için büyük askeri birliklere ihtiyaç duydu.

İtalyan Savaşları’nda İsviçreli Sözleşmeli Silahlı Kuvvetler

Papa Devleti örneğinde, 15. ve 16. yüzyılların başlarında ardı ardına Papa’lar, İsviçreli paralı askerlerin büyük tayfalarını tuttular. İsviçreliler, erken modern Avrupa’da en iyi savaşan askerler olarak kabul ediliyorlardı. Geç Orta Çağ döneminde Bern, Basel ve Zürih gibi şehir merkezli küçük devletlerden oluşan İsviçre kantonları, bağımsızlıklarını elde etmek için Alpler boyunca Alman Kutsal Roma İmparatorlarına karşı savaşlar yürütmüşlerdir. Bunu yaparken, modern İsviçre Cumhuriyeti’nin doğrudan öncüsü olan İsviçre kantonlarının bir konfederasyonu oluşturdular. Geç Orta Çağ dönemindeki bu bağımsızlık mücadelesinde, İsviçreliler, piyadelerinin hünerli bir şekilde kalkan ve halebardları kullanmaları sayesinde uzman savaşçılara dönüştüler. İsviçre kantonları, bağımsızlıklarını sağladıktan ve savaşlar 14. yüzyılın sonunda sona erdikten sonra, İsviçre’de silaha sarılmış on binlerce İsviçre savaşçısı, kendilerini Batı ve Orta Avrupa’nın büyük güçlerine paralı asker olarak kiraladılar.
Sonuç olarak, İtalyan Savaşları 1490’larda patlak verdiğinde, tarafların hepsi Avrupa’da en yetenekli savaş gücü olarak kabul edilen İsviçreli paralı asker gruplarını işe aldı. Bu sistem yüzyıllarca devam edecekti. Toplamda, 1450 ile 1850 yılları arasında, bir milyon İsviçreli erkek Alpleri terk ederek Avrupa ordularında savaşmıştır.

İsviçre Muhafızı Neden Oluşturuldu?

Geç 1470’lerin ve erken 1480’lerin sonlarında Papa Sixtus IV, İsviçreli paralı askerleri zaten işe almıştı ve Papa Alexander VI, oğlu Cesare Borgia’nın Papalık Devleti’ni Bologna’ya doğru kuzeye doğru genişlettiği 1490’ların sonlarında onları yaygın bir şekilde kullandı. Ancak bu İsviçreli paralı askerler, Roma’da değil, yarımada genelinde kullanılıyordu. Böylece, gerçek İsviçre Muhafızları, 1506 yılında Papa Julius II’nin St. Peter Bazilikası ve Roma şehrini korumak için 150 İsviçreli paralı askerden oluşan bir birliği işe almasıyla kuruldu. Onlar, genellikle Vatikan’da İsviçre Muhafızlarının kuruluşunu simgelediği kabul edilen 22 Ocak 1506’da oraya vardı. Muhafızın ilk komutanı, bu birliği İsviçre kantonlarından güneye yönlendiren Kaspar von Silenen’di.

İsviçre Muhafızları’nın Tarihi

Sonraki on yıllarda, Muhafız’ın geçmişi karmaşık bir hal aldı. 1527’de İspanyolların Roma’yı yağmalamasıyla neredeyse tamamen yok edildi. Ancak Papa III. Paul tarafından 1530’ların sonlarında canlandırıldı. Bundan sonra, özellikle Aziz Petrus Bazilikası ve komşu kiliselerin çevresinde, Roma’da kalıcı bir varlığını sürdürdü. Muhafız’ın, Rönesans’a özgü renkleri ve zırh tasarımıyla ayırt edici bir kıyafeti, yüzyıllar boyunca aynı kaldı. Bunun bir kısmı, İtalya’nın siyaseti istikrar kazandıkça Muhafız’ın büyük ölçüde törensel bir yapıya dönüşmesinden kaynaklanıyordu. Periyodik olarak dağıtıldılar, özellikle 1798’de, Napolyon Bonapart İtalya’yı Fransız kontrolü altına aldıktan sonra. Ancak, kısa bir aradan sonra her zaman yeniden kuruldular ve 1929 Lateran Antlaşması ile Roma içinde küçük bir egemen devlet olan Vatikan Şehri’nin kurulmasına kadar hayatta kalmayı başardılar.

Modern Çağda İsviçre Muhafızları

Bugün İsviçre Muhafızları, ilk İsviçre paralı askerlerinin St. Peter’ın savunması için görev aldığı 16. yüzyılın başlarında göründüğü gibi geleneksel kıyafetlerini koruyor. Muhafız, 135 kişilik sabit bir büyüklüğe sahiptir ve bu, von Silenen’in 1506’da şehre liderlik ettiği birliği yakından yansıtır. Ayrıca Muhafız hala İsviçre gücüdür. Muhafız olmak için eğitime kabul şartı, bireylerin 18 ila 30 yaş arasında İsviçre Katolikleri olmasıdır. 1981’de Papa II. John Paul’e yönelik suikast girişiminden sonra, Muhafızlara ileri düzey askeri eğitim verme konusunda yeniden vurgu yapılmıştır. Televizyonda çoğunlukla zararsız görünmelerine rağmen, İsviçre Muhafızları, aslen kurulduktan 500 yıl sonra bile Pontif’i koruma görevini sürdürmektedir.